Şu anki durumumu anlatan şey depresyon değil. Melankolizme daha yakınım galiba. İşe gidiyorum, spora gidiyorum ama arabada dans etmiyorum :))
Konu İstanbul'a dönmek mi, yoksa işte çok yorulmam mı, sürekli şirketin geleceğini düşünmek mi bilmiyorum.
Açıkçası süper beter giden bir ekonomide bir şirketin bir önceki seneye göre 3 kat, kurulumundan beri 15 kat büyümüş olması belki de sevinmemi gerektirir.
Ama içimden bir ses bu değil diyor. Asıl yapmak istediğim ve varmak istediğim bu değil. Borsaya kota olsam bu sefer de aman hisse değeri diye diken üzerinde olacağım.
Bu Koç ailesi nasıl baş ediyor? Ortak tanıdıkları sorayım :)
Yorumlar
Yorum Gönder