Oldu mu şimdi bu? Haftaya ofis ziyaretine gideceğim ve ben bir şey alamıyorum =) Baştan başlayalım. Geçen haftalarda Melissa'nın rehberlik hocasıyla görüştüm ve bambaşka bir Melissa olduğunu öğrendim okulda. Uslu, yerinde duran, grup çalışmasını bitirmeden asla teneffüse çıkmayan, e velet evde niye bu kadar uslu değil? Benim şımartmalarım sayesinde tabi ki.
Sonra öğretmene dedim ki şimdi ben kendime dur demezken alışveriş yaparken bu velete nasıl yapma derim haksızlık değil mi? Öğretmen de dedi ki siz yetişkin algısındasınız o çocuk algısında siz 3 yıl sonrasını da öngörüp zaten bu hayatı sürdürebilirim dersiniz ama o diyemez. Hal böyle olunca karar aldık ve 15 gün alışveriş yapmamaya başladık. Dün bir ara unuttum. Melissa ve Yapriş'e dışardayken oyuncak aldım. 15 gün sonra vermek üzere erteledim. Yüzük alacaktım ki 15 gün aklıma geldi. Zaten altın fiyatları patlamış. Telefonumu değiştirecektim, 15 gün! Son olarak arkadaşımın ofisine ziyaret için bir şeyler bakıyordum. Tabi ki 15 gün. Sonra dedim ki bana deli gibi hediye geliyor. Birini götürürüm =)
Çağımızda tüketim bir gerçek. Ama benim geçen gün okuduğum gibi herseye almak değil nitelikli tüketmek daha değerli. Bu süreç belki de onu tetikler. Hadi bakalım.
Yorumlar
Yorum Gönder