Geçenlerde bir şeye çok üzüldüm ve ilk aklıma gelen arkadaşımı aradım. Şaşırdı. Sabahın köründe. Emin misin dedi. Sen bana yardımcı olacak mısın dedim. Sen istiyorsan tabi ki dedi.
Sonra aslında o fikirden vazgeçtim ama o arkadaşım beni görene kadar rahat edemedi. Aynı gün aradığım başka arkadaşımsa ben hep senin yanındayım dedi.
Diğeri de boşuna stres yapıyorsun biraz beni dinle dedi.
Bu anlattıklarım erkek arkadaşlarımdı.
Asıl garip olan anlatmadığım halde beni anlayan kız arkadaşlarım. Sürekli mesaj attılar her şey yolunda mı diye?
Aslında herşey yolunda. Herşeyin yolunda oluşu benim problemimse demeye başlamışken yeniden sistemin kölesi olup iş hayatının inceliklerine döndüm.
Ama şunu anladım ki her ner kadar hater ım olsa da bir o kadar friends im var. Tek bir telefonumla dünyayı yerinden sarsacak. Kız ya da erkek... Sizi çok seviyorum. İyi ki hayatımdasınız.
Üzüldüğüm şeye gelince ben okyanusları geçer derede bir şeye takılırım. Geçti gitti. Şimdi daha büyük savaşlara...
Damla'yı sevenler kulübüne sizi de bekleriz. Damluş her zaman dostluğun karşılığını verir hatta koluna dövmesini bile yaptırır.
Yorumlar
Yorum Gönder