Damla

Bugünlerde üzerinde çokça tartışma yaratan distopik hayaller kurduran yapay zekanın insanlığın sonuna getirecek mi kaygıları beni de düşüncelere sevk etti.  Yapay Zeka insanlığın sonu olabilir mi? Yeni Luditler kim olacak? Yoksa makina devriminde olduğu gibi bir abartı mı? Sentetik datalar, insandan daha zeki bir tür, robotlar ve kontrolden çıkması halinde başımıza ne geleceğinin bilinmemezliği... Ne kadar kötümser olmalıyız bir Yeni Cennet filmi çıkar mı derken ben daha eskilere gittim. Ateşin keşfine? Bugünkü bakış açımıza göre baksaydık. Ateşi keşfetmek de o çağlar için bir şaşkınlık yaratıcı bir buluş olmalı. Fiziksel zarara uğratan, söndürülmesi yeri geldiğinde zor olan, insanları birbirine düşman eden tüm dünyayı yakıp kavurabilecek bir keşif kontrol altına o çağlarda bile alınabilmiş. Nasıl gelirse gelsin. İster yaratıcı olsun ister genel. İnsanlık kollektif bilinçle üstesinden gelecektir. İnanıyorum.

Dün Eskişehirdeydim ve istedikleri bir proje beni tam 10 yıl öncesine götürdü. Hadi biraz gülelim :) Ben Ford'da yeni başlamış mühendis. O zaman da her şeye atlayan projeler yapan öğrenmeye meraklı bir yavrucağım :) Her yıl normal işlerimizin dışında bir de 5-6 tane proje devreye alıyoruz. Biri de hat hızlandıma projesi. Sorumlusu da benim. Yapılacak iş bir hattan dakikada 18 araç geçiyor ben hızını 25'e kadar çıkaracağım. Üretimde verimlilik. Endüstri mühendisinden hat ölçümlerini aldım. Hattaki motor ve sürücüleri değiştirdim. Yeniden ölçtüm ve proje başarılı şekilde devreye girdi. Ertesi gün oldu. Şikayetler yağıyor. Manuelciler hattın hızına yetişemiyor diye. Ben hattı o kadar hızlandırmışım ki kimse yetişemiyor, sürekli acil stop'a basıp hattı durduruyorlar:))) Hatta gittim o zamanki mühendis arkadaşım da Baransel çok esprili. Ben ne yapacağım diye kara kara düşünüyorum. Dedi ki operatörlere de sürücü tak :))))) Neyse frekans ayarı vs tabi ki çözüldü. Dün de fabrika zi...

Geçenlerde bir şeye çok üzüldüm ve ilk aklıma gelen arkadaşımı aradım. Şaşırdı. Sabahın köründe. Emin misin dedi. Sen bana yardımcı olacak mısın dedim. Sen istiyorsan tabi ki dedi. Sonra aslında o fikirden vazgeçtim ama o arkadaşım beni görene kadar rahat edemedi. Aynı gün aradığım başka arkadaşımsa ben hep senin yanındayım dedi.  Diğeri de boşuna stres yapıyorsun biraz beni dinle dedi. Bu anlattıklarım erkek arkadaşlarımdı. Asıl garip olan anlatmadığım halde beni anlayan kız arkadaşlarım. Sürekli mesaj attılar her şey yolunda mı diye? Aslında herşey yolunda. Herşeyin yolunda oluşu benim problemimse demeye başlamışken yeniden sistemin kölesi olup iş hayatının inceliklerine döndüm. Ama şunu anladım ki her ner kadar hater ım olsa da bir o kadar friends im var. Tek bir telefonumla dünyayı yerinden sarsacak. Kız ya da erkek... Sizi çok seviyorum. İyi ki hayatımdasınız. Üzüldüğüm şeye gelince ben okyanusları geçer derede bir şeye takılırım. Geçti gitti. Şimdi daha büyük savaşlara... Dam...