Damla

 Artweeks başlıyor. Ben ön gösterime gideceğim. Siz de kaçırmayın!

2024 ün ilk çeyreğini geride bıraktığımız bugünlerde Nilus finansalları da belli oldu. Bu kapsamda 2023-2022 karşılaştırmasına göre karlılık da sonsuz, ciro da sonsuz+1 ile devam ediyoruz. Bu yazıyı okuyan muhasebecim kalbini tuttu ve benim blogumdan bunu milyon bazlı  açıklayacağımı düşündü. Eskisi gibi deli değilim ama şunu söyleyebilirim ki planladığımın da üstünde sonuçlarla çok mutluyum. Bana hayır diyecek bir yatırımcı mı?  Sorry for not sorry

O an kaybettiğimi düşündüğüm çok zaman oldu. İstediklerim olmamıştı. Genelde aşırı istediğim hiç bir şey de olmaz :)) Ama aradan bazen 6 ay bazen 2 yıl bazen 10 yıl geçince anlarım ki iyi ki olmamış. Beni iyi ki iş yerinde üzmüşler, iyi ki 2 puanla mimar olmamışım ve iki kızım olmuş. Bugün marketing manager toplantıları yapıyoruz. Klasik cümlelerimizi kuruyoruz ve yaptıklarımızı anlattıkça aslında kısa sürede katettiğimiz yolu görüyoruz. İşte de hayatta da. 'Yine aşınca çayın suyu boyunu Belki yeniden karşıma çıkacaksın Göz göze durup bakınca Göreceğiz, Neyiz ve nerelerdeyiz, Bilemiyoruz Şimdi'

 Öğrenci olmanın en kötü yanı ödev yapmak :( Essay yazmam gerekiyor ve ben bildiniz son güne bıraktım. Önce essay nasıl yazılırın cevabını bulmak gerekir ki öğrenci arkadaşlara da iki tane link bırakıyor ve ödevime dönüyorum. Benim Essay konuma gelince de:  Write an essay that addresses the chosen approach Modern facilities, from office buildings to hospitals and manufacturing plants, consume significant energy and resources. Considering sustainability and cost-efficiency growth, facility managers are increasingly tasked with implementing strategies to optimize resource use. Discuss the role of emerging technologies, such as smart building systems and renewable energy integration, in improving energy and resource management in facilities. Analyze the potential benefits and challenges associated with implementing these technologies. How can building design and construction practices be adapted to support resource efficiency further? Faydalı linkler:  https://quillbot.com/blog/essay-writ

Mühendislikte şöyle bir şey vardır: Bir robotu ya da ekipmanı durdurursunuz sonra yeniden başlama tuşuna bastığınızda onlarca arızayla karşılaşırsınız. Ben de bu bayramda öyle olduğumu gördüm. Küçük çaplı bir duruş benim psikolojimi bozdu. Tüm ülke tatilde olduğundan kimseyi de çalıştıramazdım ya da bir şey isteyemezdim.  Bugün koşarak işe gittim tabi ve sonra dedim ki madem çalışamadım bir daha ki sefere bu tarihlerde yurtdışında bir atölyeden programa kaydolayım ki durmayayım.  Belli basınç ve akıştaki su minik çatlaklardan çıkmaz çünkü o su hep dönüyordur. Ne zamanki durur her yerde sızıntılar... Biliyorum çok işkolik bir yazı oldu ama ben akışı seviyorum. Hep çalışmayı, üretmeyi, spor yapmayı, koşturmayı... Diğer türlü çatlaklarımdan sızıyorum ve pek de sevimli olmuyorum :))

İran'ın İsrail'e saldırması, ABD'nin deli gibi sahip çıkması, Basra Körfezini kapatmak için İran'ın bahane uydurması, Çin'in ipek yollarının kapanması, Rusya'nın Ukraynayla uğraş içinde olmasından oyunun dışında kalması, Yeter artık ya bezdik.  Topun 3. dünya ülkelerinde 3. dünya savaşının başlaması çok saçma değil de ne?

Bazen değerleriniz bir anda değişir mi? Mesela I am done yazdığınızda o olay ya da durumla ilgili artık her şeyi geride bırakmışmısınızdır? Öncelikler birden değişir mi? Ve en güzeli sizin kaçabileceğiniz ve sevgisi sonsuz olan çocuklarınızla bu durumu atlatabilir misiniz? Bir şey ne kadar kısa değersizse ne kadar da uzarsa o kadar heves kaçırır mı? Özellikle benim gibi bir insan için? Trip atmıyorum bu sefer, sıkıldım oynamıyorum ve bayıldığım bu şarkıyla veda ediyorum.

  Benim favori oyunum yaşamak... Sevdiklerimle, çocuklarımla doya doya yaşamak. Ama tek bir korkum var ki onu buraya yazmaya bile korkuyorum. Dün izlediğim Crown dizisinde Diana öldü, peşine de okuduğum kitapta Avi Alkış'ın oğlu :( Ben duygusal kelebek ikisi de o kadar üzdü ki dayanamadım Crown'ı izlerken ara vereyim dedim kitabı açtım 10 sayfa okuduktan sonra koşa koşa yatak odasına girip hüngür hüngür ağladım. Çok genç yaşta ölen bir anne ve evlat acısı.... Yaşamayı seviyorum.  Çocuklarımı daha çok....

 Acayip sevdiğim bir yönetici var. Onu çok özel kılan kadın olmasının yanında hiç evlenmemiş olması da değil. En son sergide karşılaşmamız hiç değil. Esprili kişiliği onu en özel kılan yanı. Leyla moduna geçiyor ve dünyayla alay ediyor. Arada onu taklit etmeye çalışsam da asla beceremiyorum. Bu şarkıyı da o bana sevdirdi: Elçin erkek olsam kapından ayrılmazdım, sen bu dünyanın en özel kadınısın. Seni çok seviyorum.

Hayatta inanılmaz şanslı olduğum konular var. Ailem, çocuklarımın babası ve arkadaşlarım... Benim arkadaş çevrem her 3 yılda bir değişir çünkü ben sürekli bir mekan ya da durum değişikliğimdedir ama tüm bunlara rağmen asla değişmeyen çocukluk ve iş arkadaşlarım olur.  İki eli kanda olsa ve 3 yıldır görüşmüyor olsak Figen Sirel çıkar gelir. Fatih ne olursa olsun hep yanımdadır. Erdem zaten bfflik sınıfında 7. sıradan 2'lere yükseldi. Şekerlik'in adı yoktur o hep benim şekerim değil, şekerliğimdir. Engin de durmadan evlenir boşanır, kızlara yazık etme derim asla dinlemez ama dünyanın neresine giderse gitsin beni hiç unutmaz. Bazen de işimden dolayı ya da sosyal statümden dolayı arkadaşlarım oluyor ki onlar da tadından yenmiyor. Çok değişik dünyaların kapılarını bana açıyorlar. Yine dün uzun zamandır görüşmediğim bir gruplaydım ve tek kelimeyle çok iyi hissettim. Herkes içini döküyor, maske yok, çıkar yok, ben şuna endişeleniyorum diyorum o da aslında benzer hislerden daha önce ge

 Değerli takipçilerim İstanbul'u boşalttığınız bugünlerde size onlarca teşekkür ediyor ve tadını bildiniz ben çıkarıyorum. Herkese musmutlu bayramlar.... Hayat güzelsin.

Geçmiş yazılarımda kötü olduğum bir şey yok demiştim. Birini atlamışım: Political agility konusunda kötüyüm. Yazıya böyle başlıyorum çünkü favori robot markamı birazdan açığa vuracağım. Genel olarak böyle bir soruya verilmesi gereken cevap hangi robot tipi ya da hangi proses olabilir?  İlave olarak siz de hangi ülke de diyebilirsiniz? Evet ülkelerin bile tercih ettiği robot tipleri değişiyor. Amerikalılar Japon markası Fanuc'a bayılıyor. Almanya biraz milliyetçi tavırda olabiliyor. Konu benim tercihime gelirse; ilk spoiler'ı veriyorum. Bu robot benim gibi sarı. Sektördekiler anladı. Sektörde olmayanlarla ise genel konuşmalar şöyle geçiyor: Gigafactory'e gittim, onlarca yüzlerce robot var desin. Markasını söyleyemiyorsa ne renk deriz? Sarı Fanuc, Turuncu Kuka, Mavi Yaskawa ve Beyaz ABB'dir. Çoğunlukla. Ben Fanucla fotoğrafımı koyacaktım ama en son yeşil robotuyla çekilmişim :) Değişik yeşiller ve kırmızı olan robotlar da boy boy, erişim mesafesine göre var. Uzun uzun rob

En son gittiğim ülke bildiğiniz ya da bilmediğiniz gibi Fransa'ydı. Alplerde Tomorrowland sevdasındayken tabi yine ben insanlarla iletişim halinde ya da insanlar benimle iletişimdeyken çeşitli konuşma çabalarımla yine bir takım sempatik hareketler içindeydim... En yakın arkadaşlarımdan biri de İtü diller başkanı olması sebebiyle ve bana zorla Fransızca öğrettiği dönemleri yadettim ve tabi ki basit Fransızca cümleler kurmaya çabaladım. Tabi bu tavırlarımla Fransızların gönlünde taht kurdum. Onlar da bana destek verince yavaş yavaş cümle kurmaya başladım.... Zaten sevdiğim tüm jazz müzikler de Fransızca değil miydi? Gelelim favori kelimeme. Enchantée!

 Beni yakından tanıyanlar bilir ki ben başıma gelen en kötü şeye bile 3 gün üzülüp 4. gün şarkı söyleyerek yataktan fırlarım. Bu aslında benim çok uzun yıllardan beri mottom. 15 yıl önce kendi çapında bir mühendisken de 'hayat bana güzel' diye post atmışım. Bugün de caddede araba sürerken Hepsi açayım arabada dansıma öyle devam edeyim diye arabada hareketlenmeler ve trafikte çeşitli maganda tavırlar :)) Aslında beni mutlu eden şeyler belli başlı rutinler. Sabah spor yapayım. 15 yıl önce kendi evimde Ebru Şallıyı açardım, şimdi Dalyana gidiyorum. İkisi de aynı. Kitap okumak zaten en büyük zevkim. Elimde bir kadehte şarap olsun. Heyecanlı heyecanlı bilmem hangi ülkede bilmem kiminle düellomu anlatayım. İşime inanılmaz bağlıyım. Beyaz yakayken de öyleydi, şimdi de aynı. Eskiden daha çok derneklerde çalışırdım şimdi o azaldı açıkçası. Sergi ve tiyatrolar devam. Bunları niye mi anlattım? Hep bir milestone konulur. Ya da benim arkadaş çevrem öyle. İş değiştireyim, spora başlayacağım.

 Dünyadaki en güzel şey nedir? Tabi ki çocukluk arkadaşlığı. Canım Figen'im bugün doğdu. İyi ki doğdun bitanem! Dünyanın en cool fotoğrafçısı... Muhteşem sandviçlerin yapımcısı ve çocukların aşkı... Seni seviyorum 💖