Damla

Kuş uçuşuyla ilgili bir yazı yazacağım derinlemesine bir diziydi benim için. Ama asıl ilgimi çeken Aslı dönüp Lale'ye soruyor? O tık sesini ne zaman duydun? Lale hiç bir zaman diyor. Bana sorulsa ben her zaman derdim. Hatta bu aralar daha fazla. Herkesin her şeyi size sorduğu bir dünyada bakmışsınız sekreter, bakmışsınız finans uzmanı ya da özlük işleri.  Cuma günü 16:00 surlarında bir sözleşme imzalayıp resmi kuruma bildirmek için saniyeleri sayıyorduk. Bu arada ise ben ekibimi toplamış yıl sonu toplantısı yapıyordum. Yüzüm gülerken geri planda döngüler dönüyordu. 2023 Nilus'un parladığı, gerçek arkadaşlarımı bulduğum ve hayattan ne istediğimi bildiğim bir yıl oldu. Sıra 2024'te... Daha da iyi olacağından eminim...

 Are you? 

 Bu hikayenin sahibini söylemeyeceğim. Çok yakın zamanda duyduğum ve inanılmaz kızdığım bir durum. Ben malumunuz çocukları çok seviyor ve başka çocuklara da sahip olmak istiyorum. Olmasaydı da evlat edinirdim. Benim için bacaklarını açıp avaz avaz bağırmak bir şey ifade etmiyor. Hikaye aynen böyle gerçekleşmiş ve bence aşırı utanç verici. Kaldı ki bunu yapanın hem cinsimiz olması da çok kalp kırıcı. Çocuğu olmayan bu kişiye inek resmi gönderiliyor ve yanında da 3 buzağı. Tanıdığım cevap vermiyor. Tekrar tekrar tekrar İnek bile çocuk doğurdu, Sen doğuramadın! Ne kadar utanç verici, ne kadar aşağılayıcı, ne kadar haysiyet kırıcı. Bu mesajı yollayan kişi için.

Cevap çok basit. Hiç bir sonuç getirmez. 

 Bildiğiniz üzere Almanya'dan döndüm. Aklımda sadece iki şey: 1- Çok üşüdüm. 2- Almanlar da çok sıcak davrandı.  Aralarında şöyle anlaşmışlar sanırım sarışın genç bir kadın görürsen toplantı yapmamız lazım de. Kahve almaya gidiyorum, geliyorlar yanıma, seninle toplantı yapmamız lazım, sahaya gidiyorum toplantı yapmamız lazım. Aslında Cuma boş bırakmışken onu da toplantıyla geçirdim. Finanstan saha ekibine IK'dan proje ekibine herkesle görüştüm. Çok verimli bol muhabbetli bir Almanya ziyareti oldu. 2 ay sonunda yanınızdayım guys!

Instagram takipçilerim görmüştür ki şu an Almanya'nın Markdorf şehrindeyim. Müşteri ziyaretine gelmiş bulunuyorum. Dışarıdan bakınca bu bir fırsat olarak gözükse de ben genelde takvim yoğunluğundan ve çocuklarımdan ayrı kalmak istemediğimden toplantıları dolduruyor ve hiç bir yer göremeden geri dönüyorum. Markdorf nasıl bir yer derseniz tam bir Anadolu köyü hatta camisi bile var. Şaka yapmıyorum cami var. Kasaba sanırım burası çok küçük. Belki bir Christmas market görürüm diyordum ama pek mümkün olmayacak sanırım. Müşterim de o kadar beni bekliyormuş ki geldiğim süreden beri toplantılar, sanırım insan görmemekten benim gibi genç neşeli birini görünce onlar da gaza geldi. Tüm projeleri, yapmak istediklerimizi ve destek olabileceğimiz noktaları konuşuyoruz. Dün biraz Almanca da konuşunca mest oldular yani. Yeni pazarlar, globalleşme, büyüme güzel şeyler. Almanya'da olmayı seviyorum!

 Ben ne zaman çöpe bir şey atacak olsam neredeyse 10 yıldır, 2-3 saniye düşünür öyle atarım. Bugünkü çöpümü atmadan da fotoğrafını çekip sizlerle paylaşmak istedim. Yoksa Damla sen çöpe kitap mı atıyorsun demeyin? Çok nadir çöpe atarım bazen bir yerlerde bırakmayı daha çok severim :) Bu fotoğraftaki kitap güncel konuları anlatan bir kitap. İçinde istatistikler ve yıllara göre bazı bilgiler anlatılıyor. Yani benim kütüphanemde durması sadece 'expire' olmasına sebep olur. Yapriş de bak anne ne yaptım diyip ön sayfasını yırtınca birine vermem de pek mümkün olmadı. Evet kağıt çöpüne atabilirdim ama o zaman birinin çöpten bulup okuması da pek mümkün olmazdı. Peki Damla nereden çıkardın birinin okuyacağını? Aslında belki de okumazlar bilmiyorum ama içimdeki umut ya okunursa diye sarıp sarmalamama neden oluyor. Hayatı gerçek anlamda roman olacak bir arkadaşım, başarıya ulaşma yolunda çocukluğunu anlatmıştı bana ve demişti ki Damla çocukluğumuzda o kadar fakirdik ki çöplerden yemek yer

 Şebo sevmesem de 'Bırak Kadının Olayım' şarkısına bayılmayan yoktur diye düşünüyorum. Tabi benim aşkım Nilusla ilgili olan. Bazen müşterileri ikna etmek için o kadar çok konuşuyoruz ki ama bugün tekrar ve yine şunu gördüm ki ne kadar çok konuşursan o kadar çok ikna ediyorsun. Yeni işler yeni iş birlikleri yeni pazarlar. Seviyorum işimi.