Bu yazım hiç kimseyi hedef alınıp yazılmış bir yazı değil. Arkadaşlarımdan okuyan varsa beni hedef aldı demesin. Zaman çok hızlı akıyor ve herkes gibi benim de bir karakter ve tarzım var. Çoğunlukla ve uzun süre alttan alırım. Defalarca affederim. Her ihtiyaç anından herkesten önce koşarım. Durum böyle olunca tabi ben de minik beklentiler içinde oluyorum. Mesela anne olduktan sonra ziyaret, düğünüme gelinmesi gibi.
Bir arkadaşım yazmıştı. Bugün neyi kutluyoruz, arkadaşlığımızın 6. yılını mı? Mesela onunla da olaylar olaylar ama kopmadık. Ben alttan aldım, o özür diledi, benim için değerlisin dedi, sen de benim için dedim.
Beni defalarca kıran, ben iki elim kandayken koştuğum ama bana her defasında bahaneler üreten arkadaşlarım maalesef artık beni aramanın anlamı yok. Araya arkadaş sokmanın ya da başka yollardan mesaj yollamanın...
Bitti... Zamanın bir kıyısında gömdüm maalesef. Ben seni, sizi, zamanında çok sevdiğim kişiyi öyle hatırlamak istiyorum. Bazen anılar da saygıya ihtiyaç duyar.
Yorumlar
Yorum Gönder