Mükemmel iyinin düşmanıdır. Aslında bu yazıyı çok daha önce yazacakken sırf hakettiği şekilde yazayım diye uzunca erteledim. Yazarkende tabi zorlanıyorum. Çünkü konu Melissa.
Benim canım kızım geçen sene okula başladı. Yaşanan pandamı süreci, yeni okul, çocukların şefkati ve bazen de zorbalıkları derken bir sene geri de kaldı.
Biz çok şanslıydık ki Melissa'nın Doğukan bey gibi bir öğretmeni vardı. Bilmiyorum sizin için dünyanın en iyi öğretmeni derken aklınıza ne geliyor? Google'da bu konuda verilmiş ödüllere de baktım. Doğu'da sobası tütmeyen bir okulda öğretmen mi yoksa ödülün verildiği Kenya'daki yokluklar mı ya da Taliban'ın olduğu Afganistan'daki Malala'nın yaptığı gibi bir özgürlük savaşı mı?
Bunlar dünyanın uç örnekleri olabilir. Ama bence refah seviyesi nispeten iyi olan bir öğrencinin de en az diğer öğrenciler kadar desteğe ihtiyacı olabiliyor.
Melissa'nın öğretmeni çok ilgili, çok dikkatli ve sevecen olmasının yanında, Melissa'yı bir çok konuda yüreklendirdi ve üstesinden gelmesine yardımcı oldu. Mesela Melissa'nın yıl sonunda müzik akademisinde seyirciye piyano çalması gerekiyordu. Melissa çalamam diye ağlamaya başladı, utanıyorum dedi. Konuyu Doğukan hocaya açtım. Melissayla konuştu, video çekip paylaşmamızı istedi. Melissa öğretmenini tamam tamam deyip eve geldi. Ben çalamayacağım dedi. Sonra öğretmeni sınıf arkadaşlarını çaldırdı. En son da okuldaki etkinlikte. Ve noldu biliyor musunuz? Evet konserde çaldı, biz de öğretmenine gönderdik.
Melissa'nın benim farkına varamadığım her şey benim huyu vardı. Danışmanlığa yönlendirdi ve söndürdüler. İleride belki de onu çok üzecek bir konu o daha en başından yok oldu. Mülkiyet bir kavramdı ve Melissa buna saygı duymalıydı.
Melissa yüzme kursundan kaçmaya niyetlendi. Doğukan öğretmen onunla yüzdü. Melissa okumasını geliştirmek istedi. Doğukan öğretmen onunla her teneffüs bıkmadan usanmadan kitap okudu.
30 yıl öncesine gider de benim çocuklar yıllarıma dönersek, benim ilkokul öğretmenim o kadar sertti ki ben tuvalete gitmek için izin alamazdım. Teneffüste gitseydin derdi daha ilkokul 1. Altıma yapmıştım bir kere ve arkadaşlarımdan utandığımdan su döküldü demiştim.
Koşullar iyi ya da zor. Her çocuğun biraz desteğe biraz şefkate ihtiyacı var. Eğer aday gösterebilseydim ben Doğukan öğretmeni gösterirdim. Refah içindeki çocukların da ihtiyaçlarını görüp desteklediği için.
P.S: Doğukan öğretmenden habersiz yazdığım için fotoğrafını eklemedim. Ama izin verirse seve seve koyacağım. Buarada özel okulların en büyük probleminin de veliler olduğunu tahmin ediyorum :)
Yorumlar
Yorum Gönder